Lokator przestał płacić za wynajmowane mieszkanie? Nie chce się dobrowolnie wyprowadzić z mieszkania? Co mogę zrobić zgodnie z prawem?
W takiej sytuacji należy podjąć odpowiednie, niezwłoczne działania, mające na celu wyprowadzenie się lokatora, zamieszkującego w naszym mieszkaniu wbrew naszej woli.
Aby były one zgodne z prawem, należy pamiętać, że nie mogą być to działania „siłowe”. Oznacza to, że nie możemy siłą zmusić lokatora do wyprowadzki, niedozwolone jest również odcinanie mu mediów, zmiana zamków.
Rozwiązaniem problemu niepłacącego (lub z innych powodów niepożądanego) lokatora jest jego eksmisja.
Zanim jednak złoży się w sądzie odpowiedni pozew, należy podjąć kilka wcześniejszych kroków.
- Po pierwsze, jeżeli z lokatorem zawarta została umowa najmu mieszkania, należy ją wypowiedzieć.
Eksmitować można bowiem tylko osobę, która zajmuje lokal bezprawnie (tzn. nie jest jego właścicielem, nie przysługuje jej też inne prawo, zezwalające jej na zajmowanie mieszkania w danym czasie). Jeżeli więc użyczyliśmy lub wynajęliśmy mieszkanie, a lokator nie uiszcza umówionego czynszu, stanowi to podstawę do wypowiedzenia mu umowy. Wypowiedzenie należy mu doręczyć osobiście za potwierdzeniem odbioru lub za pośrednictwem poczty (również za potwierdzeniem odbioru lub listem poleconym). Lokator traci również tytuł do zajmowanego lokalu, gdy upłynął okres na jaki umowę najmu zawarto. Zobowiązany jest on wówczas niezwłocznie się z niego wyprowadzić. Jeżeli tego nie zrobi, istnieje możliwość wszczęcia postępowania eksmisyjnego.
- Niechcianego lokatora można wezwać do dobrowolnego opuszczenia lokalu
Wezwanie to (skierowane najlepiej w formie pisemnej) stanowi próbę wykazania w sądzie ugodowego rozwiązania sporu. Jeżeli lokator zastosuje się do niego (i wyprowadzi się w określonym terminie), pozwoli nam to zaoszczędzić czas, który przeznaczony byłby na postępowanie sądowe. Jeśli jednak i to nie zadziała, pozostaje złożenie pozwu o eksmisję.
- Pozew o eksmisję (opróżnienie lokalu mieszkalnego)
By wszcząć postępowanie eksmisyjne należy wnieść powództwo do sądu właściwego dla miejsca zamieszkania lokatora, który ma zostać „usunięty” z lokalu. Należy w nim zawrzeć uzasadnienie kierowanych przez nas roszczeń, mających wykazać, iż pozew jest zasadny, a wobec lokatora powinna zostać orzeczona eksmisja. Po przeprowadzonej rozprawie sąd wydaje wyrok, w którym może orzec opróżnienie mieszkania, stanowiącego naszą własność.
Opłata sądowa od pozwu o eksmisję wynosi 200 zł.
Należy jednak pamiętać, że eksmisji nie można orzekać co do każdej osoby. Nie dotyczy ona bowiem m.in. kobiet w ciąży, emerytów i rencistów, spełniających kryteria do otrzymania świadczenia z pomocy społecznej, osób posiadających status bezrobotnego, chyba że przysługuje im prawo do lokalu socjalnego lub posiadają inne miejsce, w którym mogliby zamieszkać.
Eksmisji nie przeprowadza się również w okresie od 1 listopada do 31 marca, jeżeli nie został wskazany inny lokal, w którym niechciany lokator mógłby zamieszkać.
- Realizacja eksmisji
Jeżeli dysponujemy już prawomocnym wyrokiem sądu, zaopatrzonym w klauzulę wykonalności, orzekającym eksmisję, następnym krokiem jest skierowanie wniosku do komornika o jej przeprowadzenie. Eksmisja polega na przymusowym usunięciu lokatora z zajmowanego mieszkania. Komornik najpierw wzywa go do dobrowolnego opuszczenia lokalu w wyznaczonym terminie. Jeżeli termin ten upłynie bezskutecznie, komornik przystąpi do opróżnienia lokalu z osób i rzeczy, niebędących własnością właściciela mieszkania.
Jeżeli potrzebujesz pomocy prawnej dotyczącej eksmisji z Twojego mieszkania, zachęcamy do kontaktu z naszą Kancelarią (zakładka KONTAKT).
