W przypadku śmierci członka rodziny wskutek zaniedbania lekarzy (tzw. błędu medycznego/błędu w sztuce lekarskiej) przysługuje możliwość ubiegania się o zadośćuczynienie z tego tytułu.
Zgodnie z art. 446 k.c., zadośćuczynienie należy się za krzywdę moralną (niematerialną), czyli wszystkie negatywne przeżycia związane z utratą bliskiej osoby.
Podmiotem zobowiązanym do naprawienia szkody (którą w tym przypadku jest śmierć bliskiego) jest sam jej sprawca lub jego ubezpieczyciel. Gdy śmierć bliskiego nastąpiła w szpitalu, co do zasady odpowiedzialność ponosi ubezpieczyciel szpitala. Może on jednak ponosić odpowiedzialność wraz z lekarzem, który dopuścił się zaniedbania.
Oprócz kwoty zadośćuczynienia, zwrotowi podlegają także przede wszystkim koszty leczenia i pogrzebu. Sąd może także przyznać odszkodowanie członkom rodziny zmarłego, jeżeli w związku z jego śmiercią nastąpiło znaczne pogorszenie ich sytuacji materialnej. Także osoby, na rzecz których zmarły łożył alimenty, mogą żądać renty.
Co istotne, w cywilnej sprawie o błąd medyczny nie ma konieczności czekania na rozstrzygnięcie sprawy przez sąd karny, jeżeli i taka sprawa została wszczęta. Nie należy zwlekać z wszczęciem tego typu postępowania z uwagi na ryzyko jego przedawnienia.
Wysokość zadośćuczynienia
Nie da się z góry, jednoznacznie stwierdzić, jakiej kwoty zadośćuczynienia należy w danym przypadku dochodzić lub jaką przyzna sąd. Jego wysokość zależy przede wszystkim od stopnia, intensywności, trwałości doznanych krzywd, skutków śmierci dla rodziny zmarłego itp.
W celu jej ustalenia (należy bowiem podać ją już w pozwie), można posiłkować się orzeczeniami sądów, które zapadały w podobnych stanach faktycznych.
Przykładowo, w sprawie, w której doszło do śmierci 6-miesięcznego dziecka na skutek błędu lekarza, sąd przyznał jego rodzinie łącznie kwotę 700 tysięcy zł zadośćuczynienia.
Dokumenty do sprawy o zadośćuczynienie za śmierć bliskiego
Do zgłoszenia roszczeń konieczne jest przedstawienie określonych dowodów, które wykażą istnienie naszego roszczenia oraz uzasadnią wysokość żądanej kwoty.
W pierwszej kolejności należy więc przedłożyć dokumenty potwierdzające pokrewieństwo ze zmarłym (np. akt urodzenia, akt małżeństwa).
Zasadne będzie także załączenie do akt sprawy wszelkich dowodów bliskich relacji ze zmarłym, czy tego, że łożył on na utrzymanie rodziny.
Należy również zgromadzić dokumenty, wykazujące winę sprawcy (np. wyniki badań, opinię lekarską itp.).
Zebranie takiego materiału dowodowego jest szczególnie istotne, ponieważ to na tej podstawie (nie samych twierdzeń strony wskazanych w pozwie) sąd będzie oceniać, czy oraz w jakiej wysokości zadośćuczynienie powinien przyznać.
Jeżeli potrzebujesz pomocy prawnej w sprawie o odszkodowanie i zadośćuczynienie, zachęcamy do kontaktu z naszą Kancelarią (zakładka KONTAKT).
